Posttraumatische stress

[admin]

'Langdurige psychische klachten na ramp veroorzaakt door werkstress'

10. juli 2014

Tilburg

Na een ramp ontwikkelt een deel van de getroffenen ernstige posttraumatische stress klachten. Anderhalf jaar later hangen deze klachten sterker samen met werkstress dan met de traumatische ervaringen tijdens de ramp.
Dat concluderen onderzoekers van Tilburg University op grond van onderzoek naar de ervaringen van bijna 425 getroffenen van de vuurwerkramp in Enschede. Door de werkstress aan te pakken, kunnen de posttraumatische klachten worden verkleind.

Ramp op ramp

Slachtoffers van rampen die anderhalf jaar later problemen en conflicten met collega’s op het werk hebben, slechte samenwerking op de werkvloer ervaren of een gebrek aan waardering, hebben drie tot vier maal vaker angst- en depressieve klachten, irritaties en boosheid en veel vaker twee of meer ernstige psychische klachten dan slachtoffers zonder deze werkstress. Deze klachten hangen niet of nauwelijks samen met de rampervaringen. Fobische klachten en het totaal aan herbelevings- en vermijdingsreacties hangen overigens wel samen met de rampervaringen, en juist niet met werkstress.
De verbanden tussen rampervaringen en klachten zijn minder sterk dan de verbanden tussen werkstress en klachten: getroffenen met veel traumatische ervaringen hebben ruim twee maal zo vaak betreffende klachten dan getroffenen met weinig traumatische ervaringen. De verschillen in verbanden kunnen niet worden verklaard door leeftijd, geslacht, opleiding, de mate waarin mensen sociale steun vanuit de omgeving krijgen of door posttraumatische klachten in de eerste weken na de ramp. In het onderzoek is volop rekening gehouden met de mogelijke invloed van deze factoren. De ramp had overigens geen invloed op de onderzochte werkstress.

Werkstress aanpakken in nazorg

Deze studie is het eerste grote onderzoek waarbij uitvoerig de invloed van werkstress op de psychische gezondheid na een ramp is bestudeerd. De resultaten zijn ook van belang voor andere traumatische gebeurtenissen. Ze maken in ieder geval duidelijk dat bij de opvang en nazorg aan getroffenen die werken, zeker ook aandacht besteed moet worden aan werkstress. Door deze werkstress aan te pakken wordt de kans op posttraumatische klachten verkleind.
Het onderzoek is gebaseerd op grote groep van bijna 425 getroffenen van de vuurwerkramp Enschede met een baan (van 32 uur per week of meer). Zij zijn 2 à 3 weken en anderhalf jaar na de ramp uitgebreid ondervraagd over hun rampervaringen en posttraumatische stress klachten. Tevens is een reeks vragen gesteld over normale werkstress en over de mate waarin men een gebrek aan sociale steun ervoer anderhalf jaar na de ramp.

Bron: Blik op nieuws http://www.blikopnieuws.nl/2014/langdurige-psychische-klachten-na-ramp-veroorzaakt-door-werkstress

[admin]

Klachten na ramp veroorzaakt door werkstress

12 juli 2014

Sommige slachtoffers krijgen na een ramp ernstige posttraumatische stress. Anderhalf jaar later hangen deze klachten echter sterker samen met werkstress dan met de traumatische ervaringen zelf. Dat blijkt uit onderzoek van Tilburg University onder ruim 400 getroffenen van de vuurwerkramp in Enschede.

Bijna 425 getroffenen van de vuurwerkramp Enschede met een baan van minstens 32 uur per week deden mee aan het onderzoek. Zij zijn twee à drie weken en anderhalf jaar na de ramp uitgebreid ondervraagd over hun rampervaringen, posttraumatische stressklachten, normale werkstress en de aanwezigheid van sociale steun.

Problemen op de werkvloer

Slachtoffers die anderhalf jaar later problemen op het werk hebben, zoals conflicten met collega’s of een slechte samenwerking of een gebrek aan waardering ervaren, hebben drie tot vier maal vaker angst- en depressieve klachten, irritaties en boosheid. Ook hebben zij veel vaker twee of meer ernstige psychische klachten dan slachtoffers zonder deze werkstress. Deze klachten hangen niet of nauwelijks samen met de rampervaringen. Fobische klachten en het totaal aan herbelevings- en vermijdingsreacties hangen overigens wel samen met de rampervaringen, en juist niet met werkstress.
De verbanden tussen rampervaringen en klachten zijn minder sterk dan de verbanden tussen werkstress en klachten: getroffenen met veel traumatische ervaringen hebben ruim twee maal zo vaak betreffende klachten als getroffenen met weinig traumatische ervaringen. De verschillen in verbanden kunnen niet worden verklaard door leeftijd, geslacht, opleiding, de mate waarin mensen sociale steun vanuit de omgeving krijgen of door posttraumatische klachten in de eerste weken na de ramp. In het onderzoek is volop rekening gehouden met de mogelijke invloed van deze factoren. De ramp had overigens geen invloed op de onderzochte werkstress.

Nazorg

Deze studie is het eerste grote onderzoek waarbij uitvoerig de invloed van werkstress op de psychische gezondheid na een ramp is bestudeerd. De resultaten zijn ook van belang voor andere traumatische gebeurtenissen. Ze maken in ieder geval duidelijk dat bij de opvang en nazorg aan getroffenen die werken, zeker ook aandacht besteed moet worden aan werkstress. Door deze werkstress aan te pakken wordt de kans op posttraumatische klachten verkleind.
De resultaten van het onderzoek worden gepubliceerd in Psychiatry Research.
Bron: Gezondheidsnet.nl

Bron: Assistentensite http://assistentensite.nl/2014/07/12/klachten-na-ramp-veroorzaakt-door-werkstress/

[admin]

Rampzalig roken

19 januari 2007

Rokers na 'Enschede' meer kans op posttraumatische stoornis

 Vuurwerkramp Enschede, 13 mei 2000.
De vuurwerkramp in Enschede bezorgde drie maal zoveel rokers als niet-rokers een posttraumatische stressstoornis, blijkt uit een grootschalig Nederlands onderzoek. En dat roept de vraag op of stoppen met roken dan niet een goede remedie zou zijn, om psychisch lijden te voorkomen.

Klamme, trillende handen. Met horten en stoten brengen ze een sigaret en een aansteker naar een droge, licht geopende mond. De aansteker hapert. Maar zodra het vlammetje dan uiteindelijk toch de reeds kleffe sigaret raakt... aaah, verlichting. Een troostende stroom van nicotine glijdt van de mond naar de keel richting longen. Via de omgekeerde weg wordt de rook weer naar buiten geblazen en is het alweer tijd voor de volgende haal.

 Nicotine. In eerste instantie kalmeert die misschien. Maar op den duur kan het verslavende ingrediënt van sigaretten juist leiden tot meer psychische klachten, zoals een posttraumatische stress-stoornis (PTSS). In ieder geval lopen rokers een veel groter risico, zegt Peter van der Velden, psycholoog aan het Instituut voor Psychotrauma in Zaltbommel. Samen met het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) en het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam voerde het Instituut voor Psychotrauma in Zaltbommel vrijwel direct na de Enschedese ramp een grootschalig onderzoek uit naar de gevolgen daarvan. En in een later stadium naar het verband tussen roken en PTSS en aanverwante klachten, ontstaan na de vuurwerkexplosie. De resultaten staan deze maand in het 'Journal of Clinical Psychiatry'.

 "Dat er een relatie is tussen nicotinegebruik enerzijds en angst, depressie en zelfs schizofrenie anderzijds bleek al uit eerdere studies", vertelt Van der Velden, eerste auteur van het artikel in het wetenschappelijke tijdschrift. "Al een tijd is bekend dat mensen met ernstige psychische klachten of stoornissen relatief veel roken. Maar slechts mondjesmaat werd het omgekeerde onderzocht: lopen rokers dan ook een groter risico op een posttraumatische stoornis en aanverwante klachten? Een baanbrekend onderzoek onder Vietnamveteranen, gepubliceerd in 2005, gaf daar in ieder geval sterke aanwijzingen voor. Er lijden meer rokende veteranen aan een posttraumatische stress-stoornis, dan niet-rokende ex-soldaten."

 De Nederlandse studie wijst eveneens in die richting. En dat onderzoek had als voordeel dat het niet zo ver terug in de tijd keek. Daarbij werd ook bij een groep niet-getroffenen, in dit geval mensen van buiten Enschede, onderzocht of rokers een groter risico liepen op latere psychische klachten. Dat om uit te zoeken of het verband tussen roken en latere psychische klachten bij mensen die een schokkende gebeurtenis hebben meegemaakt, sterker is dan onder een vergelijkbare groep die niet bij de ramp aanwezig was.

 De onderzoekers ondervroegen 662 volwassenen uit Enschede. Sommige van hen verloren hun huis op die onthutsende dag in mei 2000. De enquêtes vonden plaats twee à drie weken na de vuurwerkexplosie, achttien maanden erna en bijna vier jaar later. Ter vergelijking zaagden de wetenschappers dik vijfhonderd Tilburgers door over hun rookgedrag, psychische klachten en confrontaties met ingrijpende gebeurtenissen, zoals verkeersongevallen, inbraken of geweld. In Brabant werden de vragenlijsten tevens achttien maanden en pakweg vier jaar na de ramp in Enschede ingevuld. De Tilburgers ook nog enkele weken na de ramp bij het onderzoek betrekken was om organisatorische reden onmogelijk, zegt Van der Velden.

 De cijfers zijn duidelijk. Mensen die achttien maanden na de vuurwerkramp rookten, bleken vier jaar na de ramp een drie keer zo grote kans te lopen op een posttraumatische stress-stoornis als niet-rokers. Ook hadden ze pakweg twee keer zo veel kans op sterke angstgevoelens en een verhoogde prikkelbaarheid. Ook de rokende Tilburgers die iets naars hadden meegemaakt, hadden een verhoogde kans op psychische klachten. Rokers liepen geen groter risico als ze niet iets traumatisch hadden meegemaakt.

 Een vraag die nu misschien te binnen schiet is: verwarren deze wetenschappers de kip niet met het ei? Want is het roken niet 'slechts' een uiting van de genetische aanleg die sommige mensen domweg hebben om psychische stoornissen te ontwikkelen? Is het immers niet zo dat mensen die toch al niet lekker in hun vel zitten vaker roken, bij wijze van troost? En is het dan niet zo dat niet het roken, maar die erfelijke aanleg de oorzaak is van alle ellende (samen met de ramp uiteraard)? "In onze statistische analyses hebben we gecorrigeerd voor al aanwezige psychische klachten. Met andere woorden: we hebben de invloed van onder meer leeftijd en klachten er uitgefilterd", legt de psycholoog uit. "Op die manier konden we puur naar de relatie roken - psychische klachten kijken. En die was er dus wel degelijk."

 Uit het onderzoek uit 2005 bleek desalniettemin dat een genetische aanleg een rol speelt, meldt Van der Velden. "Maar niet als enige. Roken leidt ook tot bepaalde chemische reacties in het brein. En die lijken erg op wat er in de hersenen gebeurt van iemand met een posttraumatische stoornis. Een - gedeeltelijke - verklaring voor wat wij gevonden hebben, zou dus kunnen zijn dat door te roken, bij iemand de neurobiologische veranderingen die samengaan met PTSS nog eens worden versterkt of bestendigd."

 Een ander opvallend resultaat van het Nederlandse onderzoek was dat de Enschedeërs die in de achttien maanden na de ramp waren gestopt met roken niet meer risico liepen dan niet-rokers. En dat doet Van der Velden zich afvragen of het simpelweg stoppen met roken dan niet een remedie is tegen het ontwikkelen van een posttraumatische stress-stoornis. "Het is zeker het onderzoeken waard", vindt hij. "Als dat uit toekomstig onderzoek zou blijken, hebben getroffenen voor een deel zelf controle over hoe het ze verder vergaat". "Je zou je in dat geval zelfs kunnen voorstellen dat mensen die een beroep willen uitoefenen waarbij ze geregeld met ingrijpende gebeurtenissen te maken krijgen, straks het advies krijgen te stoppen met roken vanwege het grotere risico op PTSS. Bijvoorbeeld militairen die betrokken zijn bij oorlogsmissies."

 Remy van den Brand

Bron: Peter G. Van der Velden, Linda Grievink, Miranda Olff, Berthold P.R. Gersons en Rolf J. Kleber: 'Smoking as a risk factor for mental health disturbances after a disaster: a prospective comparative study', Journal of Clinical Psychiatry, januari 2007

BRON: NPO-wetenschap http://www.npowetenschap.nl/nieuws/artikelen/2007/januari/Rampzalig-roken.html

[admin]

Ik was vergeten te vermelden dat ik het maar flutonderzoeken vind.
Alsof werkstress en/of roken de enige oorzaak is van PTSS bij  slachtoffers van Enschede
 en onze oorlogsmissionarissen.

Bovenstaande onderzoekers keken alleen naar de gevolgen van PTSS, de bron van het kwaad is staatsgeheim.
Daarmee bedoel ik de ramp in Enschede en de oorlogsmisdaden van onze koninklijke krijgsmacht.

Ik was altijd heel blij met mijn werkstress want dan dacht ik even niet aan de ramp.
Bij mijn voorlaatste werkgever (NEC)  werkte ik zelfs zes halve dagen per week.
Anders was ik achttien uur per dag met de ramp bezig.

Een sigaret is ook afleiding, dan denkt men even niet aan het trauma.

Nu is het wachten op een onderzoek dat ons wijsmaakt dat PTSS komt door nagelbijten en/of duimzuigen.