Nieuwjaarsspeech Den Oudsten

[sylvius]

http://www.enschede.nl/nieuws/00946/

De kracht van Enschede blijkt straks weer als op 13 mei we op het grasveld staan in Roombeek. Met elkaar, met onze armen om de nabestaanden, beseffend wat voor vreselijke ramp ons 10 jaar geleden is overkomen. De enorme kracht van de mensen van onze stad en ver daarbuiten, van de samenleving heeft betekend, dat de draad weer kon worden opgepakt, dat wonden konden helen en dat verdriet een plaats kreeg in het besef dat het verdriet ook nu nog een collectief verdriet is, van ons allemaal. Sommige wonden helen nooit. De kracht van Enschede is zichtbaar in de manier waarop Roombeek is opgebouwd en de bruisende wijk die het is geworden. In de komende maanden zal de aandacht van buiten voor de ramp weer toenemen. Wij kunnen dan de samenleving weer tonen op welke manier Enschede met het verdriet omgaat en hoe we de collectieve energie hebben aangewend om de wijk weer op te bouwen.

[Poter]

Tjonge wat een grootspraak.
Nabestaanden, hoeveel zijn er bij elk jaar?
2?
Ik tel de nabestaanden nooit maar verder dan 2 kom ik zo even niet.

Zal me benieuwen of er dit jaar wel een minuut stilte is en of meneer den Oudsten nu wel het respect kan opbrengen om even tijd vrij te maken om de 23 namen te noemen.
En dan natuurlijk een bloemstuk leggen op het geheime graf AK41.

[admin]

Tjonge wat een grootspraak.
Nabestaanden, hoeveel zijn er bij elk jaar?
2?
Ik tel de nabestaanden nooit maar verder dan 2 kom ik zo even niet.

Vorig jaar met de herdenking sprak ik een jongen van een jaar of acht,
hij zei dat zijn oom  was overleden (brandweerman) bij de ramp.

[Poter]

Ik weet wie jij bedoeld, het was overigens een meisje.
Meiske liep achter een wandelwagen, had betreffende brandweerman nooit gekend.
Haar opa was er bij.
Natuurlijk is dat kind eigenlijk een nabestaande maar ik versta daar eigenlijk onder ouders, man, vrouw, opa, oma, kinderen, enz. dus eerste graad.
Vergeet niet hoe de gemeente Enschede hier zelf over denkt over wie nabestaande is, dat is maar zeer beperkt.
Daar kan ik mij er dus 2 van herinneren.
1 ouders van omgekomen zoon en
nummer 2 man van omgekomen vrouw.
1 brandweerweduwe legt elk jaar iets op de steen ruim voordat het gebeuren daar begint.

[sylvius]

http://www.enschede.nl/nieuws/00946/

De kracht van Enschede blijkt straks weer als op 13 mei we op het grasveld staan in Roombeek. Met elkaar, met onze armen om de nabestaanden, beseffend wat voor vreselijke ramp ons 10 jaar geleden is overkomen. De enorme kracht van de mensen van onze stad en ver daarbuiten, van de samenleving heeft betekend, dat de draad weer kon worden opgepakt, dat wonden konden helen en dat verdriet een plaats kreeg in het besef dat het verdriet ook nu nog een collectief verdriet is, van ons allemaal. Sommige wonden helen nooit. De kracht van Enschede is zichtbaar in de manier waarop Roombeek is opgebouwd en de bruisende wijk die het is geworden. In de komende maanden zal de aandacht van buiten voor de ramp weer toenemen. Wij kunnen dan de samenleving weer tonen op welke manier Enschede met het verdriet omgaat en hoe we de collectieve energie hebben aangewend om de wijk weer op te bouwen.

'

"beseffend wat voor vreselijke ramp ons 10 jaar geleden is overkomen"--

het is erger,
het is een verEsalijke ramp.