Dus door de falende brandweerzorg konden alle lilliputters/(niet-)booswichten rustig hun gang gaan ?
Even was ik in de veronderstelling een probleemoplossing te hebben gegeven voor, naar wat ik aannam, een belangrijk gegeven voor betrokkenen/slachtoffers tijdens de vuurwerkramp.
U maakt van mijn oplossing weer een ander probleem...
Wat lilliputters, snoodaards of brandstichters met ontstekings materiaal ook maar aanrichten moet door 'brandpreventieve' en ook uitgebreid wettelijk voorgeschreven maatregelen (materieel en immaterieel) worden 'voorkomen, beperkt en bestreden'.
Die wettelijke brandweerzorg kan nooit
elke ontsteking van (brand(stoffen voorkomen. Op SEF waren wel bordjes met 'verboden te roken' en een (vergunning)voorschrift dat er geen vuurwerk mocht worden afgestoken.
Dit waren maatregelen om een 'eerste vlammetje' zoveel als mogelijk tegen te gaan. Vaststaat dat er op 13 mei 2000 personen zijn geweest die daartegen hebben gezondigd en ook vuurwerk uit de 'veilige' opslag hebben gehaald; dus 'open deuren'.
Dan ontstaan er dus als snel branduitbreidingen; door verspreiding van vele 'eerste vlammetjes' tot in de wijde omgeving (feit).
Dan helpt normaliter alleen nog 'beperking' en 'bestrijding' van branduitbreiding.
Die beperking moet zijn gebaseerd op de aard van de betrokken te raken brandstoffen en hun hoeveelheid(!). Die beperkte hoeveelheid kan men daarop voor branduitbreiding beperken door te compartimenteren (zo heet dat nu eenmaal).
Dan is het echter bij vuurwerk als 'brandstof' zo, dat de methode om 'gewone' brandstoffen door compartimentering te beperken in ontwikkeling, voor vuurwerk nu juist weer contraproductief uitpakt!
Die stoffen moeten hun warmte en drukopbouw zo snel als mogelijk kwijtraken om hun verbrandingsprocessen niet te versnellen!
Plofluiken en/of wijkende panelen dus met ook 'dijken' om de druk werking naar omhoog af te leiden en niet naar naastgelegen opslagen; laat staan woningen.
Bij gewone brandstoffen in een gesloten compartiment neemt de zuurstofconcentratie af en dat remt de ontwikkeling snelheid en dus ook de snelheid van de warmteproductie.
De door de foute (niet wettelijke brandweer) adviseurs gaven toe van deze zaken de ballen verstand te hebben (springstof en munitie kent andere 'beveilingingen' is veel minder gevoelig voor vlammetjes of vonken en wordt niet in een woonwijk geplaatst) en adviseerde eerst ook de brandweer te laten adviseren, die wilde daarvoor extra betaald worden. Een soort chanterende maffia; zeg maar. Ze werden al betaald!
Dus waren de onwettige brandpreventieve eisen gesteld aan SEF totaal onverantwoord.
Met brandwerendheden van 60 minuten (naar de omgeving) geef je vuurwerk de kans om goed heet en dus nog sneller te worden en dus een hogere druk op te bouwen om dan 'uit te breken' en 'secundair' de wijk plat te gooien vanuit de opstijgend wolken met daarin ontploffend gas/stof. Oftewel: secundaire explosies door verbrandingsproducten van de vuurwerkbranden. Zoiets gebeurt nu juist weer niet met de kleine 'open lucht' UN classificatietesten!
Het waren dus niet de lilliputters of kwajongens die hun gang konden gaan, het was vuurwerk met grote hoeveelheden in foute,
nota bene op miliuevergunningvoorschriften contraproductief ingerichte compartimenten, dat na verschillende ontstekingen zijn 'dubbeltraps' gang mocht gaan.
Het was die opslagsituatie die, qua wettelijk voor te schrijven beperkende maatregelen, van geen kant deugde voor vuurwerk in dergelijke aard en hoeveelheden.
Dat verzaken van wettelijk voorgeschreven brandweerzorg veroorzaakte de ramp; doordat de
noodzakelijk beperkende maatregelen niet vakbekwaam waren getroffen! Bestrijden kan daarop niets meer doen; ter compensatie.
Dat laatste rapporteerde zelfs het IBR nog wel; maar verweet het valselijk niet aan de door hen wettelijk te toetsen brandweercommandant, maar aan de mileudienst; weten die veel...
Ook wel zo makkelijk, omdat hun eigen verzaken van eerdere wettelijke toetsing (m.b.t. tijdige wettelijke regiovorming en dan met de in die wet voorgeschreven adviezen aan het bevoegd gezag voor vergunningen bijvoorbeeld) daarmee ook 'en passant' hun verzakende verleden werd 'schoongepoetst'.
Wat er in de rest van het land al potentieel klaarlag en klaarligt aan verzaakte en wettelijk (minister van BZK/IBR jarenlang ongetoetst gelaten verzaakte brandweerzorg) bleek pas later.
Volendam om te beginnen; opnieuw geen advies van de wettelijk adviseur gevraagd en achteraf werd door deze geoordeeld dat het advies van de lokaal aangestelde niet wettelijke 'preventist' de oorspronkelijke gekende gebreken niet positief had beïnvloed! Etc. etc. etc.....