Rampkunstboek '15

[admin]

Gieren met grote snavels en uitgespreide vleugels.

Dacht  ook altijd dat het gieren waren. Ik schrok toen ik onlangs hoorde door dat rampboek dat het roofvogels waren.

Omdat Faruk Temel   vijf familieleden met de ramp is verloren heeft hij vijf vliegende vogels gemaakt, ik dacht adelaars.  Het is een verhaal van het Huis van Verhalen....

[sylvius]

Gieren met grote snavels en uitgespreide vleugels.

Dacht  ook altijd dat het gieren waren. Ik schrok toen ik onlangs hoorde door dat rampboek dat het roofvogels waren.

Omdat Faruk Temel   vijf familieleden met de ramp is verloren heeft hij vijf vliegende vogels gemaakt, ik dacht adelaars.  Het is een verhaal van het Huis van Verhalen....

vijf familieleden?

ik dacht drie.

is het niet verward met de vijf van de Renbaanstraat?

[admin]

Gieren met grote snavels en uitgespreide vleugels.

Dacht  ook altijd dat het gieren waren. Ik schrok toen ik onlangs hoorde door dat rampboek dat het roofvogels waren.

Omdat Faruk Temel   vijf familieleden met de ramp is verloren heeft hij vijf vliegende vogels gemaakt, ik dacht adelaars.  Het is een verhaal van het Huis van Verhalen....

vijf familieleden?

ik dacht drie.

is het niet verward met de vijf van de Renbaanstraat?

Ik begreep er ook niets van, maar er is veel desinformatie wie waar is overleden is staatsgeheim in en van leugens doordrenkt  Er zijn in elk geval biet minder doden dan de overheid en kerk ons willen doen laten geloven..

De man van de voorzitster dacht dat Andre de V. het had gedaan.

[admin]

Ik heb het bij die expo eigenlijk alleen maar met veel mensen discreet over munitie en Bakker gehad en dat je munitie niet kunt blussen met water net als vuurwerk.

De vier vuurpijlen en de twee vrachtwagens daar heb ik niet eens over verteld maar heb twee jonge mensen van TV-Enschede verteld van het cargovliegtuigje en dat ze advocaat Camps om de videobeelden kunnen vragen.

[sylvius]

[sylvius]

hij heet dus Furkan ( en niet Faruk); ik zie vader en moeder en drie kindjes vogel, en één van die kindjes is Furkan zelf.

Ik vind het erg mooi.

[admin]

Deze mail kreeg ik 11 augustus van Het Huis van Verhalen.
----------------------------------------------------------------
Geachte exposanten, beste mensen,

Bijna 31 augustus en de expositie van de mooie kunstwerken die jullie ons welwillend in bruikleen hebben gegeven is gauw ten einde. Veel mensen die in deze zomer ons (en Prismare) bezochten, hebben met veel interesse en bewondering  jullie inzendingen bekeken.

Maar aan alles komt een eind en aan de blauwe wand in Prismare is alweer een nieuwe expositie gepland die vanaf week 36  te zien zal zijn. Wij hebben afgesproken met Prismare dat jullie kunstwerken op vrijdag 28 augustus om 09.00 uur van de wand gehaald zullen worden. Het zou fijn zijn als jullie hierbij aanwezig zouden kunnen zijn, zodat jullie je schilderij of andere kunstuiting weer mee naar huis kunnen nemen (een drietal schilderijen/voorwerpen blijft in onze huiskamer zoals voorheen ook het geval was).

Willen jullie ons svp even laten weten of jullie de 28ste aanwezig kunnen zijn?

Hartelijke groet,

Julia
-------------------------------------

Op 26 augustus stuurde ik deze mail naar Het Huis van Verhalen.>

Hoi Julia,

Op vrijdag 28 augustus ben ik om 09.00 uur 's ochtends in Prismare aanwezig.

Het huis van verhalen mag de tweeluik (Munitiewerk) voor onbepaalde tijd gratis lenen om op te hangen in de huiskamer van het huis van verhalen. De risico's die de tweeluik dan lopen in Enschede aan de Roomweg  neem ik (Don Harberink) volledig op mij. Of ik neem de tweeluik weer mee.

Met vriendelijke groeten van Don Harberink.

______________________________________
Op 27 augustus kreeg ik dit antwoord van het Huis van Verhalen. >

Hallo Don,

Zien je graag morgenochtend hier om je tweeluik op te halen. Wij hebben er nog wel over gesproken om dit in onze ruimte op te hangen, doch bij nader inzien vinden we het niet zo passen in de sfeer van onze huiskamer.

Je vindt er zelf vast wel een plaats voor.

Vriendelijke groeten,

Julia

[admin]

Gisteren moest ik van het huis van verhalen bij nacht en ontij van huis vertrekken en was om 09.00  uur bij dag en dauw present in Prismare.

Ik was een paar minuten te vroeg en wachtte buiten tot het 09.00 uur was, vlak voor negen uur zag ik een brandweerweduwe aan komen lopen samen met een andere vrouw. (Ik ben meer dan vijftien jaar onterecht kwaad en boos geweest op haar overleden man dat greep mij behoorlijk aan.)

Toen ik mijn tweeluik had ingepakt voor de terugreis kon ik even onder vier ogen met de brandweerweduwe spreken, heb haar gezegd dat brandweerdeskundige Fred Vos mij een paar maand geleden heel snel heeft duidelijk gemaakt dat die spuitgasten er niets aan die ramp konden  doen en dat ik die spuitgasten vijftien jaar lang de schuld heb gegeven van die ramp. Heb haar gezegd dat de ramp was ontstaan in 1987 volgens Fred Vos. De naam Fred Vos heb ik haar wel vier keer gezegd als laatste zei ik haar dat ik het niet met alles eens ben wat Fred Vos zegt. Heb haar gezegd dat ik nog last had van de ramp omdat ik sinds Bakker bij mij de hoek omrende en wat hij schreeuwde en de muur waartegen ik opliep daarna bij de overheid. De brandweerweduwe begreep dacht ik die muur van de overheid beter dan mij, ik zag haar als lotgenoot Het komt allemaal door de zwijgplicht van de ambtenaren zei ik haar nog. Ik zei nog dat het heel menselijk was die spuitgasten op de schuld te geven en dat ik nog wel ging doorvertellen aan een wat mensen dat die spuitgasten er niets aan konden doen. De weduwe  van de overleden spuitgast zei nog een paar alleraardigste woorden over haar overleden man die woorden deden me denken aan een spuitgast uit Elst in Arnhem bij de opening van het brandweermonument die zijn beste vriend of 1 van zijn beste vrienden verloor met de ramp.

De brandweerweduwe zei van mijn tweeluik dat die 'HARD' was.
Of dat goed of slecht bedoeld was begreep ik niet.
Het was blijkbaar een compliment want ze vroeg of ze er eentje mocht hebben.
Ik zei dat ik heel duur ben maar ze wel een schilderij van mij mag uitkiezen.
Ben toen een beetje overhaast vertrokken.
(Dus een brandweerweduwe heeft een schilderij  naar keus van mij tegoed.
De  tweeluik haal ik niet uit elkaar want dan heb ik een halve tweeluik thuis en de brandweerweduwe ook, ik maak wel een nieuwe 'Munitiewerk' tweeluik die krijgt ze cadeau van ondergetekende.)

Ben er naartoe gegaan om twee andere exposanten te ontmoeten maar die waren er niet. Er waren maar drie of vier kunstenaars, Het Huis van Verhalen zat vol met mensen maar ik werd meteen weggestuurd dus die mensen waren misschien van het  kookclubje of gewoon de dagelijkse ramptourristen. De paar exposanten moesten in de prismare plaatsnemen aan een tafel met in het midden een boom van tien meter hoog.

Heb nog een paar mislukt foto's gemaakt aan de Putterstraat om in te kleuren.
Dat was een kaalslag-cultuurschok wat was ik blij dat ik die rampwijk uit was ik brak ook nog bijna mijn nek in die roombeek levensgevaarlijk maar de 1 zijn dood is de ander zijn brood mentaliteit van onze bezopen bestuurders. 

Ik wilde nog bij een slachtoffer van de ramp op bezoek die kent me nog van dat ik bij mijn moeder in de buik zat, maar vanwege laksheid van de gezondheidszorg lag die persoon op sterven begreep ik van een familielid.  (De slachtoffers sterven bij bosjes maar daar maakt de overheid geen statistiek van in verband met de privacy.)

Vlak na 12.00 uur ben ik weer vertrokken uit Enschede toen begon de zon te schijnen, ik ben dus ongeveer vier uur in Enschede geweest. De reis duurde langer. Heb er wel aan gedacht om nog iemand op te zoeken maar als ik in Enschede ben dan wil ik altijd zo snel mogelijk weer weg uit die ramp-stad en haar ambtenaren die graag over lijken gaan om promotie te krijgen.