MAAK, wat krijgen we nou?

[sylvius]

http://www.twenteuitdekunst.nl/theater/opera-met-enschede-voor-enschede

Opera mét Enschede vóór Enschede    Ze wilde dit jaar een echte uitdaging, en die heeft ze gekregen. Theatermaakster Ellen den Hollander wordt de komende maanden hét gezicht van MAAK, de stadsopera over de verwerking van de vuurwerkramp die het Nationaal Muziekkwartier in nauwe samenwerking met deze krant dit najaar op de planken wil brengen. ,,Theater is bij uitstek de plek om de verhalen van tien jaar terug een plek te geven in het geheugen van de stad."

Ja, natuurlijk weet ze nog waar ze op die fatale dag was. 13 mei 2000: Ellen den Hollander, destijds zeventien jaar oud, zat in de achtertuin van een vriendin in haar toenmalige woonplaats Ommen. ,,Opeens ging de telefoon. De vader van die vriendin was hoofdcommandant bij de brandweer. Hij moest onmiddellijk met zijn korps naar Enschede. De hele dag hebben we het nieuws gevolgd. Toen het bericht kwam dat er brandweermannen waren omgekomen, kon je de spanning voelen. De andere dag, toen hij terugkwam, was ik er ook. Hij zei niks, maar z'n gezicht zei alles. De lading van dat moment is me altijd bijgebleven."

In MacBerlijn, het mediacafé bij het station Enschede, zit ze achter het raam. De plek is niet toevallig. De komende maanden, in de lange aanloop naar MAAK, wordt deze plaats haar domein. ,,Ik ben op zoek naar mensen en hun verhalen. Iedereen moet hier binnen kunnen lopen. Een project als dit heeft een vaste plek nodig, een huis in de stad. Je gaat met honderden mensen aan de slag. Die vormen een soort mini-maatschappij. Je ontkomt er niet aan om ergens een plek te maken die daarvan het middelpunt vormt."

Buiten op straat, in de regen, trekken de mensen voorbij met wie ze de komende maanden zou willen werken. ,,Mijn materiaal: dat zijn de Enschedeërs zelf, en hun verhalen. Gisteravond las ik ergens hoeveel mensen er hier, direct of indirect, bij de ramp betrokken waren. 36.000 waren er dat. Tien jaar na dato stellen we ons de vraag: wat is er van die mensen geworden, hoe herinneren zij zich die 13e mei van het jaar 2000 en hoe hebben zij eigenlijk de herinnering aan die ramp bewaard?"
,,Hoe ver je ook misschien afstaat van die gebeurtenis, iedereen heeft toch zijn verhaal. Frank Deiman, degene die de muziek voor MAAK gaat schrijven, zat in een huisje op de hei en hoorde daar wat er was gebeurd met zijn eigen stad. Overal in de huizen hier ging de telefoon, maar niemand nam op. En in het Muziekcentrum waren honderden kinderen onder leiding van Jaap van Zweden bezig met een strijkersdag. Dat zijn verhalen waar je wat mee kunt en die een plaats moeten krijgen in dit stuk."


Ze komt uit Groningen, vandaag. Ellen den Hollander is er na haar theateropleiding in Amsterdam gaan wonen. Samen met de PeerGrouP maakt ze in Noord-Nederland projecten op locatie, steeds met mensen uit de streek, in combinatie met een klein aantal professionals. Momenteel werkt ze in Noord-Laren met jongeren aan een voorstelling over een hunebed, op de grens van Groningen en Drenthe. Ook dit project is gebaseerd op hetzelfde uitgangspunt: kunst en theater als dragers van verhalen van gewone mensen.
,,Toen ik in Amsterdam studeerde, ben ik daar steeds meer in gaan geloven. Kunst heeft alleen zin als je elkaar een spiegel voor kunt houden. Daarvoor is het nodig dat je buiten de kaders van het traditionele kunstpubliek treedt. Dat kan alleen als je werkelijk mensen in een bepaalde gemeenschap bij een voorstelling betrekt, niet alleen als leverancier van verhalen, maar ook actief, door mee te doen als spelers en acteurs. De afgelopen jaren heb ik met alle mogelijke groepen gewerkt: jongeren, dorpelingen, boeren. In Drenthe ben ik drie keer met een riek van een boerenerf gejaagd. Prachtig! Als theatermaker zou je eigenlijk niets anders moeten willen. Klankbord, verzamelaar van verhalen en vertolker van gevoelens van mensen die je anders nooit bereikt: zo zie ik m'n eigen rol, ook in Enschede."
Met 'MAAK' staat ze voor haar grootste krachtproef tot nu toe. ,,Ik wilde dit jaar een echte uitdaging, en die heb ik gekregen." Toen ze werd gevraagd, maakte ze eerst een lijstje van mensen die ze om advies wilde vragen. ,,Maar iedereen zei hetzelfde: doen! Dit is iets dat bij me past. Nee, ik word niet bang als ik aan de omvang ervan denk. Op mijn visitekaartje staat: HET KAN. Dat is mijn levensmotto. Onmogelijke dingen kunnen werkelijkheid worden. Ik had in Enschede ook onmiddellijk een goed gevoel, misschien wel omdat ik een buitenstaander ben. Ik kom hier met een lege rugzak. Ik zie dat als een voordeel. Direct al bij de eerste gesprekken zei iemand: er is bij die ramp zoveel energie vrijgekomen, wat is daar allemaal mee gebeurd? Eigenlijk onmiddellijk viel bij toen het kwartje. Inderdaad, wat is er daarmee gebeurd, hoe is hier in Enschede tien lang een ramp bewaard."
Net als bij haar andere 'community art' projecten begint ze ook in Twente met niets. Voor MAAK bestaat geen script, geen verhaal, geen muziek, geen zangers, geen acteurs en zelfs geen locatie. ,,Alles ligt wat mij betreft open, op één uitzondering na: ik wil weg blijven van het rampgebied zelf. Dat is een beladen plek, het graf van iemand's kinderen, geliefden en ouders. Roombeek is van hen, en niemand anders. Onze voorstelling hoort thuis in wat je de buitenste ring zou kunnen noemen. Op gepaste afstand, maar toch dichtbij genoeg om dit verhaal het verhaal te laten zijn van de Enschedeërs. Het is hún verhaal, hún opera, hún manier om de herinnering een plek te geven. Ik ga straks weer, maar dit verhaal moet blijven."




Voor de komende weken hoopt ze op een zo groot mogelijke respons. Honderden mensen zijn nodig. Zangers, acteurs, verhalen vertellen, musici, popbandjes, figuranten. ,,Dat mensen zelf meedoen, is essentieel. Natuurlijk zou je kunnen zeggen: we horen alles aan, maken een stuk en besteden de boel uit aan professionals. Maar ergens zou je dan toch het hart uit deze voorstelling halen. Een stuk wordt alleen iets van mensen zelf als ze er ook actief meedoen, hun verhaal niet alleen vertellen maar het ook spelen. Ik heb in dat verband ook een grote hekel aan het woord amateurs. Het kenmerk van onze voorstellingen is juist dat het onderscheid tussen deze groep en de beroepszangers verdwijnt. MAAK biedt al deze mensen een unieke kans. Een professionele opera naar aanleiding van de ramp hoeven we niet te maken. Die wordt al gemaakt, door de Reisopera zelf: Wake, een echte kunstproductie. MAAK daarentegen moet iets zijn van Enschede zelf, van de geschiedenis van deze plek, van de mensen die er wonen. Ik ga straks weer terug naar Groningen, zij blijven hier. Hopelijk helpt dit project een klein beetje mee om deze ramp een plek te geven in het collectieve geheugen van de stad."

[sylvius]

,,Alles ligt wat mij betreft open, op één uitzondering na: ik wil weg blijven van het rampgebied zelf. Dat is een beladen plek, het graf van iemand's kinderen, geliefden en ouders. Roombeek is van hen, en niemand anders.

Dat heeft ze mis.

Roombeek is het paradepaardje van de gemeente Enschede.

[sylvius]

Een van de verhalen die wat ons betreft er nu al uitspringt, is dat van die driehonderd violisten in het Muziekcentrum. Zij repeteerden voor een optreden diezelfde avond. Dat optreden is - door de ramp - halverwege onderbroken. Het lijkt mij nu, tien jaar later, heel erg mooi om de muziek weer op te pakken waar zij destijds zo abrupt is gestopt."

Ha, de kinderen waren bezig met "Entrance of the Queen of Sheba" van Georg Friedrich Händel.



Hoe kon 't mooier?

zij kwam nogal luidruchtig binnen ...

Zo dat het hele gebouw ervan schudde.

1 Koningen 10 staat het verhaal.
http://www.statenvertaling.net/bijbel/1kon/10.html



Zij kwam met raadsels - de raadsels van de vuurwerkramp.

Koning Salomo kon ze allemaal oplossen!

1 En toen de koningin van Scheba het gerucht van Salomo hoorde, aangaande den Naam des HEEREN, kwam zij, om hem met raadselen te verzoeken.

2 En zij kwam te Jeruzalem, met een zeer zwaar heir, met kemelen, dragende specerijen, en zeer veel gouds, en kostelijk gesteente; en zij kwam tot Salomo, en sprak tot hem al wat in haar hart was.

3 En Salomo verklaarde haar al haar woorden; geen ding was er verborgen voor den koning, dat hij haar niet verklaarde


Op het eind heeft hij nog een kindje bij haar verwekt:

http://www.chabad.org/library/bible_cdo/aid/15894/showrashi/true

v.13:
all her wish: He cohabited with her and Nebuchadnezzar was born to her. He later destroyed the Temple that had stood 410 years in the territory of the twelve tribes

[sylvius]

http://www.1weddingsource.com/wedding-songs/recessional/handel-entrance-of-the-queen-of-sheba-from-solomon.html

"Entrance Of The Queen Of Sheba" From Solomon by Handel is a very popular wedding song, and makes great for ceremony music and reception music.

" makes great "

Vandaar zeker MAAK

[sylvius]

Bizar:
http://www.ramp13meiforum.yourbb.nl/viewtopic.php?f=2&t=12&p=1043

De aap in het gezelschap van de koningin van Sheba.


http://www.geocities.com/Athens/Olympus/6724/Apenkoning.html


Toen de konigin van Sheba naar Jeruzalem trok om de wijze Salomo in zijn volle pracht te aanschouwen en om hem met raadsels te beproeven, bevond zich in haar gevolg ook de edele apenkoning Kof Amadbra van de Madabarstam Hij had gehoord dat Salomo naast al zijn wijsheid ook de taal der dieren verstond. En hij was gekomen om hem ook vanuit zijn kant te beproeven en om zich aan zijn wonderlijk kunnen te verbazen.

(...)

In de tempel van Salomo in Jeruzalem, aan de zuidkant, waar het vollerveld of het hekelveld lag, stond een hoge toren en in die toren hing een klok



(...)

Hij klom toen bliksemsnel naar boven en tilde met zijn sterke apearmen de klepel uit de heilige klok en nam hem mee naar het apenwoud.

[sylvius]

op tubantia-site:



met link naar:

http://www.maak-enschede.nl/

[sylvius]

Koning Salomo ontvangt de koningin van Sheba

[sylvius]

Ik heb wel idee voor enkele liederen.

1) Het mooiste project van Nederland
2) Een kind werd doodgereden op de Boulevard
3) Op zoek naar de onderste steen.

[sylvius]

Ik heb wel idee voor enkele liederen.

1) Het mooiste project van Nederland
2) Een kind werd doodgereden op de Boulevard
3) Op zoek naar de onderste steen.

Zelfde Dick Buursink vergeleek de ramp met een kind dat op de Boulvevard overreden werd door de dronken Bakker en Pater die over de 100 reden waar je niet harder mocht dan 50.

Maar waar waren de ouders? Zeker aan het borrelen.

Dit kon ook al helemaal niet:

http://www.geocaching.com/seek/cache_details.aspx?guid=3321d6d3-7fad-4048-bb46-6ad864a3f44d

1916 traf die Familie ein schwerer Schicksalsschlag: Ihr Töchterchen lief beim Spiel auf den Windmühlenhügel, wo es von der Wucht eines
Mühlenflügels tödlich getroffen wurde. Zum Andenken daran hingen die kleinen Kinderholzschuhe des verunglückten Mädchens noch bis
1939 an der Innenwand der Mühle

[sylvius]

Maar het was de gemeente zelf die achter het stuur zat...

De gemeente , ja wie is dat?

[sylvius]

Zelfde Dick Buursink vergeleek de ramp met een kind dat op de Boulevard overreden werd door de dronken Bakker en Pater die over de 100 reden waar je niet harder mocht dan 50.

Dat deed hij in de Tubantia.

Marijke van Hees maakte zelfde soort vergelijking van te hard rijdende automobilist(en) in PvdA Nieuwsbrief.

Marijke van Hees, toekomstige minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer?

[sylvius]

http://www.pvda-enschede.nl/nieuwsbrief_2001.pdf

p.33:

Raadsvergadering vuurwerkramp: medeverantwoordelijkheid....

Zelden hebben zoveel inwoners van onze stad een debat van onze gemeenteraad gevolgd. De bespreking van het rapport Oosting kostte de raad uiteindelijk negen uur. Het was geen verhitte discussie, maar wel een door allen zeer goed voorbereide vergadering. De inzet van onze fractie was duidelijk: we delen de analyse van Oosting. Dat betekent dat de gemeente moet toegeven dat zij een medeverantwoordelijkheid heeft in het ontstaan van de ramp. Immers, als de vergunningenverlening en handhaving van het bestemmingsplan goed waren gedaan, dan was dat de sterke schakel geweest die de ramp had kunnen voorkomen. Voor Dick Buursink was dit drie weken geleden al aanleiding om zijn eigen besluit te nemen en op te stappen. De gemeente heeft fouten gemaakt en het college van B&W moest daarvoor de politieke verantwoordelijkheid nemen. Dat gebeurde ook. Wethouder Koopmans en burgemeester Mans hebben in het debat erkend dat er grote fouten zijn gemaakt. Els Koopmans had daarom voor zichzelf al vóór het debat de conclusie getrokken dat zij na het debat zou aftreden. Een verstandig besluit, want anders had zij zonder meer ook van onze kant na de discussie een vertrouwensvraag aan de broek gekregen. Het debat spitste zich daardoor ook toe op de verantwoordelijkheid van de burgemeester.

.....en inspanningsverplichting.

De burgemeester erkende de verantwoordelijkheden en gaf bovendien een precieze en uitvoerige toelichting op de gang van zaken bij de brandweer. De aanpak van de brandweer van het bluswerk bij de brand was gebaseerd op informatie dat er alleen vuurwerk mocht liggen van de klasse 1.3 en 1.4. Bij die klasse vuurwerk past het scenario "felle brand"; dat wil zeggen blussen. De brandweer wist niet dat er op dat moment vuurwerk lag van het zwaarste soort 1.1. Dat mocht er ook niet liggen. Ook was niet bekend dat er veel meer professioneel vuurwerk (1.3) lag dan volgens de vergunning mocht. Natuurlijk had de gemeente het wel kunnen weten als er goed was gecontroleerd. De verantwoordelijkheid voor die controles lag primair bij de portefeuillehouder Milieu (Els Koopmans) en niet bij de burgemeester. Dit feit heeft een centrale rol gespeeld in onze beoordeling van de verantwoordelijkheid van de burgemeester voor het ontstaan van de ramp. Kritiek hadden we op het onvoldoende preventief werken van de brandweer, maar in het perspectief van wat in heel Nederland op dit terrein aan de orde is konden wij niet spreken van grote fouten bij de burgemeester. Voor ons ontstond er onvoldoende aanleiding om bij de burgemeester een vertrouwensvraag te stellen. De motie van de ChristenUnie die deze vraag wel stelde hebben we niet ondersteund. De argumenten van de ChristenUnie hadden juist betrekking op de gang van zaken bij de Brandweer en op dat punt zijn wij op basis van Oosting echt tot andere conclusies gekomen. Van groot belang is dat onze inhoudelijke moties over een wenselijke cultuuromslag en een initiatief tot een letselschaderegeling raadsbreed zijn ondersteund. Een zware inspanningsverplichting rust op dit college. Wij zullen hen kritisch en constructief volgen.

(Marijke van Hees, m.v.hees@enschede.nl)

[sylvius]

Marijke van Hees maakte zelfde soort vergelijking van te hard rijdende automobilist(en) in PvdA Nieuwsbrief.

Gevonden!

http://www.pvda-enschede.nl/nieuwsbrief_2002.pdf

p.37

5 april 2002

Uitspraak rechtbank in lijn met rapport Oosting.

De rechtbank in Almelo heeft vonnis gewezen in de zaak tegen de twee directeuren van SE Fireworks, de heren Bakker en Pater. Beide heren konden als vrij man de zitting verlaten. Feitelijk is de rechter bezig geweest met het aanbrengen van scherpere grenzen van verantwoordelijkheid tussen partijen die een rol hebben gespeeld in het ontstaan van de ramp. Deze grenzen liggen in het verlengde van de conclusies van de commissie Oosting. Zijn mening over de te grote hoeveelheid vuurwerk van een te zware categorie op de plek van de ramp leidt niet tot een strafrechtelijke uitspraak van brand, c.q. dood door schuld van de eigenaren. In de kern komt de rechter tot die conclusie, omdat hij het niet bewezen acht dat de eigenaren wisten dat de combinatie van het vuurwerk van de klasse 1.1 en 1.4 kan leiden tot massaexplosiviteit. Die kennis was wel beschikbaar na de ramp in Culemborg. De landelijke overheid heeft deze kennis echter niet effectief gedeeld met de (lokale) beleidsbepalers en de vuurwerkbranche. Dan geldt, mutatis mutantis, dezelfde redenering als voor Bakker en Pater ook voor de gemeente. Immers, ook daar wist men onvoldoende van de gevaren van vuurwerk. Die onkunde, in combinatie met de gemaakte fouten in de vergunningverlening en de handhaving van de zijde van de gemeente, is nu aan de orde om nader te laten beoordelen. De gemeente wacht de verdere gang van zaken af. Het vonnis is een hard gelag voor de slachtoffers, die hun gevoel van slachtofferschap en onrecht kwijt willen raken. Bij hen komt de milde straf aan als onrechtvaardig. Het uitblijven van een reactie daarop van de kant van de gemeente als kil en koud. Zo lang niet helder is wat er verder gebeurt, acht het college van B&W het niet opportuun om te reageren op het nu gewezen vonnis. Ik vind dat het college in een persverklaring wel had kunnen aangeven waarom zij op dit moment niet inhoudelijk kan en wil reageren. Het uitblijven daarvan leidt tot een beklemmende stilte, zeker naar de slachtoffers toe.

(Marijke van Hees, fractievoorzitter, m.v.hees@enschede.nl)

Publieke debat en juridisch dossier nog lang niet gesloten.

Het is van belang om de grenzen tussen verantwoordelijkheden nader te trekken. In de maanden na de vuurwerkramp waren er al discussies of de overheid in haar rol als handhaver van vergunningen verwijtbaar schuld treft, als gebrek aan controles ertoe leidt dat een bedrijf of particulier dingen doet die niet mogen. Uiteindelijk houdt elk individu ook zijn of haar eigen verantwoordelijkheid voor het handelen; het niet wijzen op overtredingen betekent niet dat jou geen schuld treft als door een overtreding schade bij een ander ontstaat. Je kan jezelf niet vrijpleiten door te zeggen dat die ander jou erop had moeten wijzen. De automobilist die onder invloed van alcohol een kind doodrijdt is schuldig. In zo'n geval kun je niet de politie verantwoordelijk stellen omdat die hem niet tijdig van de weg heeft gehaald. De gemeente heeft vanuit haar eigen rechtspersoonlijke verantwoordelijkheden fouten gemaakt. Bijvoorbeeld door opslag van vuurwerk in zeecontainers toe te staan. Dat heeft Oosting haarfijn blootgelegd. Hoe verwijtbaar is die handelwijze vanuit een strafrechtelijke schuldvraag? Zal die vraag aan een rechter worden voorgelegd? De rechter is nog niet duidelijk in welke mate en op welke punten hij eventueel tot strafrechtelijke vervolging van de gemeente zal overgaan en, als hij dat wel gaat doen, welke mensen dan voor de rechter moeten verschijnen. Het is spannend voor zowel slachtoffers, als voor ambtenaren en bestuurders, die op zoek zijn naar duidelijkheid. De onzekerheid over de schuldvraag zit velen dwars. Wij zullen als fractie de verdere gang volgen en serieus bespreken. Ook de landelijke politiek is nu aan zet: hoe onschendbaar is de overheid voor strafrechtelijke vervolging? Het gemeentebestuur zal over enige tijd een oordeel moeten geven over de stappen van de rechter. Zolang die stappen nog niet compleet gezet zijn, kunnen we niet op zaken vooruit lopen, maar het moment voor een nieuw debat in de raad komt wel dichterbij. De gemeente heeft vanuit haar maatschappelijke verantwoordelijkheid lessen getrokken uit de ramp en probeert de gevolgen van de ramp voor de stad en haar slachtoffers op te vangen. Die verantwoordelijkheid moet, los van de verdere rechtsgang en discussies, ook in de komende jaren worden waargemaakt.

(Marijke van Hees, fractievoorzitter, m.v.hees@enschede.nl)

[sylvius]

Ik doe er niet aan mee aan Maak

[sylvius]

Ik doe er niet aan mee aan Maak

Obadja 1,18:
"Het huis van Jakob zal een vuur zijn en het huis van Jozef een vlam en het huis van Maak tot stoppelen"