@ Don H.
Dankzij uw link vond ik snel wat achtergrond informatie.
The Daisy Cutter has sometimes been incorrectly reported as a fuel-air explosive device (FAE). FAE devices consist of a flammable liquid and a dispersing mechanism, and take their oxidizers from the oxygen in the air.
Deze tekst is op zich juist, qua brandstof, maar het ligt wat genuanceerder.
Het mengsel wat men gebruikt in dergelijke omvangrijke
drukschade veroorzakers detoneert
om die opzettelijke reden relatief langzaam (4 km/seconde) vergeleken met TNT (6 tot 7).
Bovendien is het aluminium (met soms ook wat koolstof) niet in zuurstofbalans met de oxidator (ammoniumnitraat). Dat wijst m.i. op een secundaire fractie als aan deel in de hitte/drukopbouw.
Echter, de zelfontbrandingstemperatuur (verhit aluminium!), na de centrale ontsteking (voorspelbare schadecirkel) is hoog genoeg. Dus geen verspreide ontstekingsbronnen; die reactieclusters op elkaar doen botsen.
Het doel is een zo homogeen mogelijke reactie tot hitte- en dus drukopbouw over een zo groot mogelijke cirkel.
De verschillende lichtclusters kunnen worden verklaard door de bodem en oppervlakte obstakels en/of door onzuiverheden in het bommengsel.
U vroeg ook:
Er waren eerder (apen-}koolstofdeskundigen met de ramp bezig die zeiden dat er geen munitie kan hebben gelegen bij SEF omdat het een koolstofexplosie was. Werkt dat Fred Vos effect net zo?
Nou ik dacht dat zij deze 'omdat' redenering niet zo volgden. De zwaarte van de vuurwerk explosie werd volgens hen ondersteund door de tot koolstof verpulverde verpakking en die moest dan voor de totale reagerende massa meetellen. Dat is pas juist als men dit laatste als deel secundaire explosies duidt; samen met de ander reactanten vanuit uit het vuurwerk reagerende
in die verpakking (en dat alles weer in opsluitingscondities).
Er zijn ook auto's met een een dubbelle bougie in de verbrandingskamer twin-spark heet dat, die verbrandingskamer en motor knalt niet uit elkaar.
Nee, knappe ingenieurs! Die twee bougies zitten allebei naast elkaar in het 'dak' van de cilinder. Het reactiefront start parallel aan elkaar vanaf die punten en is dus naar beneden gericht (zuiger). Dat beoogd een betere gelijktijdigheid van de krachten te bewerkstelligen. Een mooie gelijkmatige ontsteking en reactie. Beter ook voor de motor (balans).
Volgens mij maakt het niet uit of er dan munite ligt als er maar een nevel-gas-stof wolk is van een bepaalde temperatuur en veel energie en wat vonken.
Ik ben bang dat hier af en toe 'munitie' en 'springstof' voor synoniemen worden gehouden; dat zijn totaal verschillende stoffen! Munitie zie ik niet snel omvangrijke secundaire reactiewolken produceren vanuit opsluiting (opslag); daarvoor zijn de individuele ladingen teveel van elkaar gescheiden (hulzen, kogels, stalen kisten) en is ook hun verpakking niet reactief.
Even een lugubere vergelijking: munitie op SEF had nooit een dergelijke ramp kunnen veroorzaken. De sensatie was eigenlijk het tegendeel.
Als ik het goed begrijp had het weer ons kunnen helpen met veel wind en een schuttersputje werkt averechts.
Het weer zat vooral tegen door de wekenlange opwarming van de opslag (containers); dat maakte het vuurwerk instabiel (sneller totaal tot reageren te brengen).
De wind heeft de schaderichting (Grolsch) belangrijk bepaald.
Een schuilplaats, zoals een schuttersputje, had alleen kunnen helpen (ik geef geen garantie!) indien men daar ook uit een duikset ademt (2 maal zuurstoftekort, in de positieve en negatieve fase, en/of dodelijk hoge lucht temperatuur in longen) en indien de reactie clusters niet boven de schuttersput verschijnen.
Ik bewonder uw moed en medemenselijkheid om een brandweerweduwe uw excuses aan te bieden. Chapeau!